21 april Los Angeles

Ik pak de draad weer op bij zaterdag 19 april. We vertrekken uit New Orleans. Al om 7.10 vragen we om een taxi te bellen die ons om 7.45 naar het station zal brengen. Om vijf voor acht is er nog geen taxi, er wordt nogmaals gebeld. Jos staat inmiddels buiten om desnoods een taxi aan te houden. Als een taxichauffeur stopt zegt hij dat hij er niet door kan..Wat blijkt: er wordt een marathon gelopen op Poydras Avenue, waar zo''n 30.000 mensen aan meedoen, precies in de straat die wij over moeten steken. We besluiten te gaan lopen, de stress schiet toe. Hoe komen wij tussen die menigte door? We lopen naar links en naar rechts...Gelukkig komt er een gat te zitten waar wij snel doorheen schieten. Op het station aangekomen zijn wij uiteindelijk nog de eersten om in te checken. Men wijst ons de weg naar onze plek. Ziet er wel knus uit.Om negen uur vertrekken we en zijn we weer relaxed.
Wat een luxe om vanuit je stoel het landschap aan je voorbij te zien trekken. Een dame roept om dat ze langs zal komen om af te spreken wanneer wij kunnen lunchen. Dat is oom 12 uur. We zitten aan tafel met een stel uit San Fransisco en het is erg gezellig. Om 15.20 wordt er gestopt in Beuamont, Texas, wat is het hier heet! We kunnen even de benen strekken en een foto maken. Als we bij het diner het stel uit San Fransisco weer ontmoeten bieden ze aan ons rond te leiden door hun stad Dat aanbod nemen we graag aan.
We gaan bijtijds naar bed. Jos kruipt bovenin en ik lig beneden, wel leuk want dan kan ik nog naar buiten kijken. Het ritme van de trein geeft mij zo'n baarmoedergevoel, ik slaap dus heerlijk en Jos ook.
Al om 7.10 roept Veronica weer met haar vrolijke stem om dat het ontbijt klaar staat. Onze treinchef Frank staat weer klaar om onze bedden in te klappen, service van de zaak! We ontbijten met mensen uit Ontario en Jeffrey en Lynn (uit San Fransisco) nodigen ons uit in hun hut die groter is (met douche en w.c) Als we daar komen vragen ze of we bij hun willen logeren. Wat een leuk aanbod. Ze hebben ruimte genoeg maar slechts een badkamer! Voor ons geen enkel probleem.
Het landschap is inmiddels woestijn geworden. Heel droog en ineens zie ik wel 5 antilopes.
Onophoudelijk kijk ik naar buiten. Jos zit in de dining room, daar kun je aan twee kanten naar buiten kijken. Het wisselende uitzicht van bergen, een enkel weiland, soms wat koeien, een enkel huis, brengt me bijna in meditatieve sfeer.
Hoe zal het echter zijn om hier te wonen?
We lunchen nu met twee dames, de een komt uit Memphis Tennessee en de ander uit Tuscon.Ook weer leuk om mee in gesprek te gaan. De klok moet steeds teruggezet worden. We zijn net vertrokken uit El Paso. Dat brengt me op een liedje...Jerry houdt ook erg van muziek en brengt zijn IPod mee zodat ik naar zijn favoriete muziek kan luisteren en we zingen een lied.
Maandagmorgen om half vijf zijn we in Los Angeles. Een prachtig art deco station. Snel komen onze koffers en we nemen afscheid van Jerry en LYnn die we donderdag weer zullen zien. We staan een minuut buiten en er komt al een taxi die ons naar het motel brengt, het is simpel maar schoon en vlakbij Downtown.
Na twee uurtjes slapen gaan we de stad in. We bezoeken de Grand Central Market maar schrikken toch wel van het aantal zwervers en daklozen in deze buurt.We bezoeken de Walt Disney Concert Hall, wat een bijzonder gebouw! en het Museum of Contemporary Art en het Geffen Museum, twee musea voor een prijs (senior slechts $7.) Als we om zeven uur bij het hotel aankomen hebben we toch zo'n 10 kilometer door de stad gelopen en bij Little Tokyo heerlijk gegeten. Wonderlijk hoe snel je alles weer in je opneemt terwijl je hier net een dag bent...
Nu heerlijk douchen en een goede nacht maken....